De letste.............

Chinezen en China, ik zou er inmiddels een boek over kunnen schrijven. De titel zou kunnen luiden, “kleine opneukertjes die altijd en overal voorkruipen”. Maar dat klinkt misschien toch te onvriendelijk. Want Chinezen zijn eigenlijk best aardig, je verstaat ze alleen niet. Geen hond spreekt engels, noch in een hotel, noch op een station en noch op een internationale luchthaven. En die paar die engels spreken zijn helaas niet te verstaan. We hebben in China  6 steden bezocht, vanuit het westen tot aan het oosten, dwars door de Gobiwoestijn. In totaal waren dat 6.500 km, die we voornamelijk overbrugt hebben met nachttreinen. Cultuur en historie stonden in Kashgar en Turpan centraal, in Dunhuang, Jiayuguan en Xi’an troffen we supermoderne steden met prachtige centra, shopping malls, metro’s, trendy geklede mensen en hypermoderne gebouwen. Beijng, waar we nu de laatste dagen van onze Zijderoute reis slijten, is een combinatie van beiden. Gisteren zijn we op de Nederlandse Ambassade in Beijng ontvangen door 10 diplomaten, attachee’s en de plaatsvervangend ambassadeur. We werden ontvangen omdat we een groep Nederlanders waren die een bijzondere reis hadden gemaakt en men was zeer geïnteresseerd in onze ervaringen. Ontvangen werden we met drankjes en hapjes en we zijn zo’n 1 1/2 uur te gast geweest in de grootste Nederlandse ambassade ter wereld, waar in totaal 100 mensen werkzaam zijn.

In Dunhuang bezochten we de wereldbefaamde Mogao grotten. Tot nu toe zijn er ruim 800 grotten toegankelijk gemaakt voor bezoekers. Volgens inscripties zou een Boeddhistische monnik er in 366 na Christus begonnen zijn met beeldhouwen van Boeddha’s. Tijdens de daarop volgende eeuw werden honderden grotten uitgehakt en beschilderd in de diepe zandstenen kliffen. De goed bewaarde muurschilderingen en beelden geven een gedetailleerd beeld van het dagelijks leven tijdens de bloeiperiode van het Chinese Bhoeddisme. Het bezoek was ook nog eens een keer op Yvonne’s verjaardag.

 Samen met 94.000 andere bezoekers bewonderden we het Terracotta Leger in Xi’an en het giga circus dat de chinezen er om heen gebouwd hebben. Indrukwekkend, maar dusdanig massaal , dat veel van de schoonheid en mistery, hierdoor verloren gaat. Warm is het ook nog steeds, 38o/39o en doordat er een paar buien zijn gevallen, is de luchtvochtigheid hoog.  Als toetje krijg je daar dan in  Beijng ook nog gratis een portie smog bij. 

Xi’an was ook het eindpunt van de karavanen op de Zijderoute en het centrum van de internationale handel in Oost-Azië. Ook nu nog vind je in Xi’an de invloeden van verschillende volkeren en religie’s die vanuit Centraal-Azië zijn meegekomen. Zo zijn er de Grote Moskee en het Muslim Quarter in de oude volksbuurt. De stadsmuur is helemaal gerestaureerd evenals de Bell Tower en de Drum Tower.

En nu tot slot de laatste dagen Beijng, de stad die we in 2015 al eerder bezochten. Maar liefst 25 miljoen inwoners. Dit keer geen Verboden Stad, Tianmen Plein, Zomerpaleis en Great Wall, maar hutongs (oude volksbuurten) en het park van de Temple of Heaven.

Een ding hebben we in China inmiddels wel ontdekt, de grote hobby en passie van de chinezen !!!!! De foto’s bij dit verhaal spreken voor zich.

De reis zit er op. We hebben veel beleefd, heel veel gezien, onze “harde schijf” zit boordevol indrukken. Tijd om dit zo dadelijk  thuis dit in alle rust te laten bezinken. En daar hebben we heel veel zin in.

Toet ein van dees daag in Remunj of zo wie eine waereld beroemde Remunjse componist ooit sjreef....... ‘t is gedaon, ‘t is gedaon, veer mótte noe nao hoes toe gaon !

Greetz Rob en Yvonne.